Μια παιδαγωγική για την ενίσχυση της κριτικής σκέψης και της ενσυναίσθησης ευθυγραμμισμένη με τις αξίες του ΟΗΕ

Το παιδαγωγικό πλαίσιο έχει σχεδιαστεί για να καλλιεργεί την κριτική σκέψη και την ενσυναίσθηση, αντλώντας από τις βασικές αξίες που ενστερνίζονται τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας ιθαγένειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η προσέγγιση λειτουργεί σε δύο διακριτές αλλά αλληλένδετες κλίμακες: τη μακροκλίμακα, η οποία καθορίζει το γενικό πλαίσιο και τους στόχους, και τη μικροκλίμακα, η οποία οριοθετεί τις συγκεκριμένες μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Σε μακροοικονομική κλίμακα, η παιδαγωγική δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και ενσυναίσθησης μέσω της ευθυγράμμισης με τις αξίες των Ηνωμένων Εθνών, προωθώντας μια αίσθηση παγκόσμιας ευθύνης και διασύνδεσης.

Σε μικροκλίμακα, εφαρμόζονται δύο κύριες μέθοδοι:

  1. οπτική αφήγηση, βασισμένη στις αρχές της νευροεπιστήμης για να προκαλέσει συναισθηματική σύνδεση και σχετικότητα
  2. Ο σωκρατικός διάλογος διευκολύνεται από την τεχνητή νοημοσύνη (AI) για να ενθαρρύνει την αντανακλαστική σκέψη και μια βαθύτερη κατανόηση της ετερότητας και της ανθρώπινης διασύνδεσης.

Κεντρική στη μέθοδο αφήγησης είναι η έννοια της συναισθηματικής μετάδοσης – η διαδικασία με την οποία τα συναισθήματα μεταδίδονται μεταξύ των ατόμων – που διευκολύνεται μέσω της ενεργοποίησης των κατοπτρικών νευρώνων. Αυτός ο νευροεπιστημονικός μηχανισμός επιτρέπει στους αναγνώστες να προσομοιώνουν εσωτερικά τις ενσυναισθητικές αντιδράσεις, γεφυρώνοντας αποτελεσματικά τις συναισθηματικές εμπειρίες. Στο πλαίσιο της εκμάθησης γλωσσών, αυτές οι αφηγήσεις αξιοποιούν τις νευροεπιστημονικές αρχές για να ενισχύσουν την ενσυναίσθηση, χρησιμοποιώντας προσεκτικά επιλεγμένες φράσεις που αντικατοπτρίζουν συναισθηματικές καταστάσεις και εμπλέκουν τον αισθητικοκινητικό συντονισμό του εγκεφάλου, μια διαδικασία όπου ο εγκέφαλος αντικατοπτρίζει αυτόματα και συχνά ασυνείδητα τις ενέργειες ή τα συναισθήματα των άλλων. Τα συνοδευτικά οπτικά στοιχεία έχουν σχεδιαστεί για να εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, ενισχύοντας τη συναισθηματική δέσμευση και την ενσυναισθητική κατανόηση.

Ο σωκρατικός διάλογος, που διευκολύνεται από έναν παράγοντα τεχνητής νοημοσύνης, συμπληρώνει περαιτέρω αυτή την προσέγγιση εστιάζοντας στην αναγνώριση των συναισθηματικών πραγματικοτήτων παράλληλα με μια κριτική εξέταση των κοινωνικών πραγματικοτήτων, όπως αρθρώνονται μέσα από το πρίσμα των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs). Αυτή η μέθοδος ενθαρρύνει τους μαθητές να προβληματιστούν κριτικά σχετικά με τις κοινωνικές προκλήσεις, προωθώντας παράλληλα μια ενσυναισθητική κατανόηση των διαφορετικών προοπτικών, ευθυγραμμίζεται έτσι με το όραμα του ΟΗΕ για βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς παγκόσμια ανάπτυξη. Μαζί, αυτές οι στρατηγικές δημιουργούν ένα ισχυρό παιδαγωγικό μοντέλο που όχι μόνο ενισχύει την εκμάθηση της γλώσσας, αλλά και καλλιεργεί τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητες που είναι απαραίτητες για την παγκόσμια ιθαγένεια.